Eleni Karaindrou
(Trojan Women) First Stasimon, An Ode of Tears
Τ Ρ Ω Α Δ Ε Σ / ΠΡΩΤΟ ΣΤΑΣΙΜΟ: Ωδή των δακρύων
Τραγούδησε Μούσα
Τραγούδησε Μούσα καινούργιο τραγούδι,
ωδή μετρική, ωδή των δακρύων
στης Τροίας απάνω τον τάφο.
Για την Τροία τώρα θα ουρλιάξω τραγούδι θλιβερό...
Για την Τροία τώρα θα ουρλιάξω τραγούδι θλιβερό...
Θα πω πως χάθηκα
και πως δουλώθηκα η μαύρη
απ των Αργείων το τετράτροχον αμάξι.
Πώς άφησαν τον Ίππο
που χλιμιντρούσε μπρος στον ουρανό
με τα χρυσά του φάλαρα, στις πύλες μπρος οι Αχαιοί,
αρματωμένο;
Τραγούδησε Μούσα καινούργιο τραγούδι,
ωδή μετρική, ωδή των δακρύων
στης Τροίας απάνω τον τάφο.
Απόδοση: Κ. Χ. Μύρης
Μουσική: Ελένη Καραϊνδρου
Pethes Mária: Az Idő térképe
Csalódottan csücsörítenek a rózsák,
elfelejtettél elbúcsúzni tőlük.
A sötétség kérlelhetetlen koporsó-
fedele rácsapódik a tájra.
Szép pillanatainkról zagyvál a Tó.
Napszakok ajtófélfáiban olykor
feltűnik árnyékod. Lassan lemállik
arcomról az évek halotti maszkja.
Befejezetlen beszélgetések kendőjét
lengeti a szél, fehér, akár a valóság,
ami belém fúródott. De nem halálos
a sérülés, szememben most is ott ragyog
az Idő térképe. Egy szenvedélypiros
zászlót szúrok a közepébe.
(Trojan Women) First Stasimon, An Ode of Tears
Τ Ρ Ω Α Δ Ε Σ / ΠΡΩΤΟ ΣΤΑΣΙΜΟ: Ωδή των δακρύων
Τραγούδησε Μούσα
Τραγούδησε Μούσα καινούργιο τραγούδι,
ωδή μετρική, ωδή των δακρύων
στης Τροίας απάνω τον τάφο.
Για την Τροία τώρα θα ουρλιάξω τραγούδι θλιβερό...
Για την Τροία τώρα θα ουρλιάξω τραγούδι θλιβερό...
Θα πω πως χάθηκα
και πως δουλώθηκα η μαύρη
απ των Αργείων το τετράτροχον αμάξι.
Πώς άφησαν τον Ίππο
που χλιμιντρούσε μπρος στον ουρανό
με τα χρυσά του φάλαρα, στις πύλες μπρος οι Αχαιοί,
αρματωμένο;
Τραγούδησε Μούσα καινούργιο τραγούδι,
ωδή μετρική, ωδή των δακρύων
στης Τροίας απάνω τον τάφο.
Απόδοση: Κ. Χ. Μύρης
Μουσική: Ελένη Καραϊνδρου
Pethes Mária: Az Idő térképe
Csalódottan csücsörítenek a rózsák,
elfelejtettél elbúcsúzni tőlük.
A sötétség kérlelhetetlen koporsó-
fedele rácsapódik a tájra.
Szép pillanatainkról zagyvál a Tó.
Napszakok ajtófélfáiban olykor
feltűnik árnyékod. Lassan lemállik
arcomról az évek halotti maszkja.
Befejezetlen beszélgetések kendőjét
lengeti a szél, fehér, akár a valóság,
ami belém fúródott. De nem halálos
a sérülés, szememben most is ott ragyog
az Idő térképe. Egy szenvedélypiros
zászlót szúrok a közepébe.
Nincsenek megjegyzések:
Megjegyzés küldése